Ingezonden

Door: Peter Idenburg

‘Ermelo’ is voor de gewone Nederlander een van oorsprong christelijk- gereformeerde plaats op de Veluwe, voor voormalig dienstplichtigen een legerplaats waar – op de Jan van Schaffelaarkazerne — de officiersopleiding van de Infanterie is gevestigd; maar voor een snel slinkende groep van intimi is het een huis, ‘de Schapendrift’ en daarmee een mythe, die nog steeds levend is, ondanks het feit dat huis en haar bewoners al decennialang niet meer bestaan.

Door: Annechien Ingen Housz

We rijden eindelijk Ermelo in: links het open veldje met de muziektent en rechts de afslag naar Leuvenem. Wij rijden rechtdoor, langs het huis van meneer en mevrouw van Ree “Benvenuto”, over de suizende bakstenen weg tot na de afslag naar het zwembad. En dan: de twee rode paaltjes met witte deksels: de paddenstoelen die de hoofdoprit naar het huis aangeven.

Adriaan Kessler hield in de oorlog plakboeken bij waarin hij tot in detail de bewegingen optekende van de legereenheden tijdens de tweede wereldoorlog. Een bijzondere verzameling die wordt ondergebracht bij het NIOD (Instituut voor Oorlogs, Holocaust- en Genocidestudies) in Amsterdam. Zijn dochter Sylvia Kessler stuurde ons onderstaand bericht hierover.

Enige tijd geleden werd het bestuur van onze familie-stichting benaderd door Nelleke de Jong. Zij werkt aan een biografie over de schilder/fotograaf Bertho Knibbe Ruloffs (1864-1942). Voor deze biografie is zij op zoek naar de identiteit van het meisje op bovenstaande foto. De foto komt uit een van de Kessler-de lange familie-albums die aan het Rijksmuseum zijn geschonken.

Toen Ben Noordervliet in 1985 als aannemer in het Houten Huis in Wassenaar werkte vond hij achter een plank een bundel brieven en een dagboek van Jan Kessler. Hij bewaarde ze thuis in een doos en bijna 40 jaar later kon hij ze, na een artikel in de Wassenaarse krant, eindelijk overhandigen aan de zus van Jan, Margo Heikens-Kessler.

Lees via onderstaande link over dit bijzondere verhaal:

https://www.dewassenaarsekrant.nl/nieuws/algemeen/15529/stolperstein-voor-verzetsheld-jan-kessler-het-vervolg-

Hommage aan de geestelijke vader van het 31-toonsorgel (tekst: Muziekgebouw.nl)

Op 24 september 1972 overleed Adriaan Fokker, professor natuurkunde aan de Universiteit Leiden en geestelijk vader van het orgel met niet de gebruikelijke twaalf, maar eenendertig tonen per octaaf. Zijn enthousiasme voor dit 31-toonssysteem inspireerde in de jaren vijftig in Nederland meerdere componisten, onder wie Paul Christiaan van Westering, de componist van Dikkertje Dap. Ere Lievonen, de vaste organist van het Fokker-orgel, maakte een hommage aan Fokker, die als amateurcomponist een bescheiden oeuvre ter promotie van zijn instrument naliet. 

De natuurkundige Christiaan Huygens (1629 – 1695) ontwikkelde het 31-toonsstelsel. Gebaseerd op zijn theorie bouwde Adriaan Fokker het 31-toonsorgel dat tot 2000 in het Haarlemse Telyers Museum stond. Organist Van Westering ontving daar in 1960 de jonge Pierre Boulez, die speciaal voor het orgel naar Haarlem kwam. Ook Nina Simone was verbijsterd door de pure kleine tertsen die zij uit de blues kende, maar op de piano niet kon spelen door de beperkingen van de gelijkzwevende stemming.